Quiero compartir en este post algunas fotos y algunas emociones del recital de poesía que celebramos el pasado jueves día 7 en Barcelona. La verdad, que queréis que os diga? Compartir escenario con Diego Ojeda, David Moya y Marwan para recitar poemas juntos fue un placer enorme, uno de aquellos episodios que acabas contando alguna tarde (de frío y manta) a tus nietos. Y hacerlo además delante de un público receptivo y caluroso y en un garito lleno de arte lo hacen una experiencia inolvidable! Puedo resumirlo todo en esta frase con la que cierro estos días de música, poesía y emociones compartidas: La palabra es casi lo único que tenemos, y lo mejor que podríamos llegar a tener!
Un abrazo fuerte!!
15 comentaris:
Me hubiese encantado estar alli!!! Me alegro mucho por tí, que hayas podido disfrutar de una experiencia tan creativa, tan inspiradora.
Que nunca nos falten las palabras!
Petons!
Que bonito una tarde de mucho placer ,las fotos lo revelan :)
Bueno Joan, qué puedo decirte¡¡, muy emocionante y quizá en un futuro sean ellos los que le cuenten a sus nietos que un día compartieron una tarde de poesía, música y emociones contigo. Besos.
Me'n alegro moltíssim de que sortís tant bé! Tan de bo hagués pogut venir, aix! Per la pròxima, que ara ja torno a ser a Barcelona (uni time!) :)
Molts petons i enhorabona!!
Marina.
muchas gracias por visitar mi rincon y mas aun por leerme, es bonito todo lo que pones acá ,son geniales las fotos, se nota que disfrutas de lo que haces. Saludos desde Argentina!
Qué linda experiencia Joan! Me alegro por ti. Me gustan las imágenes como testimonio (o recuerdo)
Te mando un beso, dos.
Maravillosa tarde sin duda, como dices, la palabra es casi lo único que tenemos, nuestra arma más firme ante la vida...
Un placer y gracias por compartir ;-)
Muackss!!
Ostras tu, Joan... llegint aquest post i vegent les fotos... acab d'adonar-me'n l'evolució q has fet durant tots aquest anys =) enhorabona! me sap molt de greu no haver quedat al final als meus dies a Barcelona, però cap problema... tenim pendent un cafè sigui a Granollers, Barcelona o Mallorca =) una abraçada
El artificioso poder del poema..
Una bonita tarde sin duda.
Besoteeees!!
Que genial la propuesta! Una tarde de invierno y poesía es mágico, sobretodo si viene acompañado también de la voz de grandes!
Saludos! ;)
¡Qué genial tuvo que ser! :)
Me alegro mucho de que fuera todo tan bien y que disfrutaras de la experiencia. Habrá sido la primera, pero seguro que no la última vez! ;)
PD. Escuché la canción de Diego Ojeda, y tengo que reconocer que me encantó. Seguiré investigando!
Querido Joan, fue un auténtico placer. Seguro que no quedará en mera anécdota. Un abrazo
Fue un placer hablar de todo esto en Madrid
Fue un placer hablar de todo esto en Madrid
Me alegro mucho de que todo fuera tan bien :) Seguro que habrá más.
¡A por ellos!
Y a por las palabras, preciosa frase que has dejado
:)
Publica un comentari a l'entrada